Osobę, która udziela pełnomocnictwa, w języku prawnym mianuje się mocodawcą, natomiast osobę, która je otrzymuje – pełnomocnikiem.

Po co jest pełnomocnictwo?

Co robić, jeśli sami nie możemy iść do urzędu czy sądu? Zdarza się, że z jakichś względów nie możemy sami załatwić pewnych spraw urzędowych, np. nasz stan zdrowia nie pozwala na wychodzenie z domu. Wtedy mamy prawo udzielić pełnomocnictwa komuś, kto będzie nas reprezentował. Od rodzaju załatwianej sprawy zależy, kto będzie pełnomocnikiem. W sprawach administracyjnych w urzędach lub w bankach — może być nią każda wyznaczona przez ciebie osoba. Może być to zatem ktoś z rodziny, np. małżonek, dziecko, ale także przyjaciółka czy sąsiadka. Najlepiej, żeby osoba, którą obdarzysz zaufaniem, była pełnoletnia. Pamiętajmy jednak, że pełnomocnictwa nie można udzielić na składanie wniosku o wydanie dokumentu tożsamości, np. dowodu osobistego. Pełnomocnictwo może mieć charakter ogólny lub szczegółowy.

Zmiana sprzedawcy energii

Procedura zmiany sprzedawcy energii także wymaga pełnomocnictwa. Pracownik, który reprezentuje sprzedawcę energii staje się też naszym pełnomocnikiem, aby za nas wypowiedzieć umowę sprzedaży u dotychczasowego sprzedawcy i zawiązuje nową umowę na dostawę i sprzedaż energii. Jest to przykład pełnomocnictwa szczególnego, dot. tylko konkretnej sprawy.

Co daje pełnomocnictwo?

Ogólne daje pełnomocnikowi możliwość załatwiania bieżących spraw, np. związanych z mieszkaniem (pobierania czynszu) czy z transakcjami bankowymi (pobieranie gotówki, robienie przelewów). Szczegółowe natomiast upoważnia do dokonania ściśle określonej czynności prawnej, np. tylko do sprzedaży samochodu. Złożenie pełnomocnictwa podlega opłacie skarbowej w wysokości 17 zł. Jeśli pełnomocnikiem jest małżonek, wstępny, zstępny lub rodzeństwo, nie ponosimy opłaty.